Met honderden lichtjes die de zwarte nachtlucht omtoverden in een feest van eindeloze kleuren lachte je me toe. Je keek me aan vol leven, alsof de klok werd stilgezet en morgen er niet meer toe deed. En terwijl ik langzaam verdwaalde in je schoonheid verloor ik een deel van mezelf in een vage herinnering aan de plaats dat ooit mijn thuis werd genoemd. Maar het gemis werd al snel vergeten en de onzekerheid nam langzaam plaats voor een gevoel van rust.
Je droeg me op twee handen. Je nam me mee naar een andere wereld en liet me onbevreesd kennismaken met je persoonlijkheid. De straten weerspiegelden de sterke kern van je karakter en ik bewonderde je vanuit de allerkleinste hoekjes. Soms voelde ik me een speld in een hooiberg, een druppel in die grote oceaan. Je was ongetemd en vrij, zo blauw als de lucht en zo helder als glas. Ik kwam mezelf tegemoet in elke adembenemende zonsondergang en genoot met dankbaarheid van het leven dat je me te bieden had terwijl je elke avond je portret van prachtige kleuren aan de horizon schilderde.
Ik droom nog elke nacht over die rotsachtige stranden en die kleurrijke straten waarin ik urenlang kon ronddwalen. Je nam me mee in je verhaal achter een wereld die niet de mijne was, maar we liepen hand in hand en je bleef me altijd trouw. Met spijt in mijn hart heb ik echter nooit afscheid van je kunnen nemen. Ik liet je achter met een schaduw van de persoon die ik verloren ben op die mooie zomeravond toen ik je voor het eerst zag onder het zachte bed van wolken. Nu ben je slechts een herinnering aan die tijd van toen.
Maar ik ben je niet vergeten. En terwijl de tijd langzaam verder tikt tel ik de dagen die me de weg zullen tonen naar een eeuwige vriendschap, een belofte van verbondenheid dat ik met geen ander deel. Je hebt een speciaal plekje in mijn hart en vandaag is echter zo weer voorbij. Voor je het weet lach je me weer toe met honderden lichtjes die de zwarte nachtlucht omtoveren in een feest van eindeloze kleuren. Alsof de tijd wordt stilgezet en gisteren slechts een illusie was.
Mooi verhaal... Aftellen maar tot je er weer mag ronddwalen😉
BeantwoordenVerwijderenPrachtig geschreven Eef!
BeantwoordenVerwijderenIk heb het nu 3 maal gelezen en elke keer opnieuw ontdek je nieuwe dingen in het verhaal, groeit de diepgang van deze ode en het besef van wat Malta voor u betekend.
Uw vertrek daar was in ieder geval geen vaarwel maar een tot ziens... 🙂